Over de toekomst van Thebe raakt Susan niet uitgepraat. Als coördinator Welzijn ziet ze volop kansen om nog meer bij te dragen aan de zelfredzaamheid van bewoners. Volgens haar is er niet veel voor nodig, maar is het wel belangrijk dat we in beweging komen. Ze inspireert hieronder met mooie praktijkvoorbeelden.
“Het is mooi om te zien hoe bewoners, naasten en zorgmedewerkers elkaar vinden op de themabijeenkomst Samenspel. Simpelweg, door met elkaar in gesprek te gaan. Voor mij is het een eye-opener dat familie wel wil helpen, maar dat ze niet weten hoe. Het zijn vaak de vaste patronen hoe wij zorg verlenen en daar valt zeker nog winst te behalen.”
Blijf ik op het liftknopje drukken
“Zo betrap ik mezelf er onlangs op dat ik een bewoner in een rolstoel altijd met de lift naar de derde verdieping neem. Alle handelingen voer ik zelf uit. Terwijl deze mevrouw prima in staat is om zelf de juiste verdieping te kiezen en op het liftknopje te drukken. Waarom heb ik haar deze handelingen al die tijd ontnomen? Blijven we deze handelingen als naasten of zorgmedewerkers uit handen nemen, dan weet deze mevrouw na verloop van tijd niet meer op welke verdieping ze woont…” Susan beseft hoe belangrijk het welzijn van de cliënten is. “Als zij gelukkig zijn, is er minder zorg nodig. En daarom blijven we voortdurend kijken naar hoe iemand zo lang mogelijk fit en vitaal kan blijven.”
Ik kan gewoon mezelf helpen
Hoe kunnen we samen met bewoners en naasten helpen om de zelfredzaamheid van bewoners te vergroten? Susan noemt als voorbeeld het organiseren van gymlessen, of het instellen van digitale klokken om de start van bijvoorbeeld een workshop aan te geven. Alles om ervoor te zorgen dat bewoners zo veel mogelijk zelf blijven doen. Tijdens de themabijeenkomst doet ze inzichten op in een gesprek tussen moeder en dochter. ‘De dochter nam het voor haar moeder op door te zeggen: ‘Mam, vertel eens dat de zorgmedewerkers jou weleens vergeten te douchen…’ Waarop moeder reageert: ‘Ik kan gewoon mezelf helpen’. Zo’n moment bevestigt dat iedereen de zorg anders beleeft.”
Susan bevestigt: “Als we dan echt samen kijken naar wat iemand belangrijk vindt, ontstaan er verrassende uitkomsten. Door met elkaar het gesprek aan te blijven gaan, ontstaat er inzicht én creëer je mogelijkheden.”